Steun aan de Brusselse audiovisuele sector: 13 projecten gefinancierd tijdens de 18de sessie van screen.brussels

Voor zijn 18de sessie investeert screen.brussels 1,1 miljoen euro in de productie van 13 projecten, wat meer dan 8,6 miljoen audiovisuele uitgaven in Brussel moet opleveren. De selectie van de projecten was bijzonder moeilijk, er werden immers 30 geldige financieringsaanvragen ingediend. Het gaat grotendeels om producties van Brusselse productiehuizen (12/13) en in 9 gevallen (van de 20) gebeurt de regie door een vrouw (45%). Bij de projecten zitten 7 fictiefilms, 2 animatieprojecten, 3 documentaires en een collectie kortfilms. Daarnaast is 85% van de projecten (11/13) voornamelijk Belgisch.

7 fictiefilms

Augure

Langspeelfilm geproducet door Wrong Men (Sint-Gillis) in een coproductie met New Amsterdam (Nederland) en Serendipity Films (België). Geregisseerd en geschreven door de bekende muzikant en veelzijdige artiest Baloji Tsihani (Gent). Dit verhaal gaat over Koffi, de banneling. Vijftien jaar geleden vertrok hij naar Europa om een frisse wind door zijn leven te laten waaien. Zijn beloning: hij zag nooit de schaduw, maar maakte kennis met de liefde. Selma. Om hun huwelijk en de nakende komst van een nieuw gezinslid te vieren, besluit het koppel terug te keren en de banden met de familie aan te halen. Koffi is bang voor de terugkeer, maar weet dat die nodig is. En dat hij gelijk had, is het minste wat we kunnen zeggen. Zijn moeder, Mama Mujila, heeft hem altijd verstoten door de wijnvlek in zijn gezicht: volgens haar een teken van hekserij. En dat is nog niets in vergelijking met haar reactie wanneer ze te weten komt welke huidskleur haar toekomstige schoondochter heeft ... Voor dit project, waarvan de opnames hoofdzakelijk in de Democratische Republiek Congo plaatsvinden, zal gedurende 65 dagen in Brussel aan de postproductie worden gewerkt. Eye-Lite (Schaarbeek) zal de camera’s en verlichting verzorgen en Studio L’Équipe (Evere) neemt de geluidsbewerking en nasynchronisatie voor zijn rekening. Er worden 4 technici, onder wie 3 heads of department, ingezet en bij de cast worden 4 bijrollen vertolkt door Brusselse acteurs en actrices: Marc Zinga (The Mercy of the Jungle, Les Rayures du Zèbre, Bienvenue à Marly-Gomont), Lucie Debay (Une vie démente, Nos batailles).

Chiennes de vie

Deze langspeelfilm wordt geproducet door Helicotronc (Sint-Gilles) en geregisseerd en geschreven door Xavier Seron (Brussel). Die laatste brengt hiermee zijn tweede langspeelfilm, na “Je me tue à le dire”. Bovendien sleepte hij met Sprötch de Magritte 2022 voor beste kortfilm in de wacht. Dit project krijgt de steun van het Centre du Cinéma van de Federatie Wallonië-Brussel in het kader van de ondersteuning van producties met beperkte middelen. Tom belooft om de hond van zijn overleden buur op te vangen. Het enige probleem is dat het schijnbaar onschuldige dier zijn baasje misschien wel tot zelfmoord dreef en hem om zeep wilde helpen. Greta, actrice en gezicht van een bekend parfummerk, is geschokt. Haar hond en haar assistente werden voor haar ogen door een vrachtwagen overreden. Ze ontmoet Charlotte en stelt haar voor om de plaats van haar assistente in te nemen ... of eerder die van haar hond?

De productie komt haar camera’s gedurende 20 dagen opstellen in Brussel, goed voor alle voorziene draaidagen. Dat geldt ook voor de postproductie, die gedurende 87 dagen in Brussel zal plaatsvinden. Het volledige technische team – 30 personen – is Brussels, van de heads of department tot de postproductie. Ook de rollen van de personages worden gespeeld door Brusselaars.

La nuit se traine

Geproducet door Daylight Films (Brussel) in een coproductie met Formosa Productions (Frankrijk) en A Private View (Gent). De bestelwagen van Mady baant zich een weg door de nachtelijke onrust van Brussel. De politie probeert er subtiel een betoging te onderdrukken van Black Lives Matter ter nagedachtenis van Souleymane Diallo, die op een nacht door politiegeweld om het leven kwam.

“La nuit se traine” is de eerste langspeelfilm van Michiel Blanchart (Brussel), die het scenario en de regie verzorgt en wiens kortfilm “T’es morte Hélène” de shortlist van de Oscars 2022 haalde. De camera’s en verlichting worden verzorgd door Eye-Lite (Schaarbeek) en de postproductie van het beeld gebeurt bij Manneken-Pix (Elsene). Het verhaal wordt opgenomen in Brussel (25 van de 35 draaidagen) en de postproductie zal er 95 dagen duren. De stad krijgt een hoofdrol die plekken zoals het Noordstation, het Justitiepaleis, de liften van de Marollen, het Paleizenplein en het Warandepark in de kijker zet.

La vierge à l’enfant

Langspeelfilm geproducet door Playtime Films (Vorst) in een coproductie met Polar Bear (Vlaanderen). Het project wordt geregisseerd door de Brusselse Binesva Berivan van Koerdische afkomst. De regisseuse volgde een opleiding aan het INRACI en schreef ook samen met David Lambert het scenario. Avesta, een jonge jezidische Koerdische immigrante die zeven maanden zwanger is, wil na haar redding uit de hel van IS maar één ding: wraak nemen op de man die van haar een slaaf maakte. Na haar aankomst in Brussel slaagt ze erin de verschillende familieleden van haar beul op te sporen en te bedreigen zodat hij zich niet langer kan verschuilen in de clandestiniteit van Islamitische Staat en hij voor de rechtbank moet verschijnen. Intussen vindt Avesta onderdak in een asielcentrum in Brussel. Ondanks haar posttraumatisch stilzwijgen maakt ze er kennis met Yassemine, een tolk van Koerdische afkomst die haar wil steunen en het stilzwijgen probeert te doorbreken.

De opnames zullen grotendeels gebeuren in Brussel (25 van de 27 dagen) en ook alle dagen van de postproductie spelen zich af in Brussel, dus 170 dagen. Deze langspeelfilm is een ode aan Brussel als decor door herkenbare en typische locaties in de hoofdstad in de schijnwerpers te zetten. De 20 technici die aan dit project meewerken zijn allemaal Brusselaars, evenals twee hoofdrolspelers. Bij de cast vinden we acteurs en actrices zoals Flonja Kodheli (Bota, Hors les murs), Isabelle de Hertogh (Paris pieds nus, Illusions perdues, 8 rue de l’humanité), Evin Ahmad, Laëtitia Eïdo (Mon fils, L’homme de la cave) en Barbara Sarafian (Brasserie Romantiek). De dienstverleners zijn onder meer het Schaarbeekse KGS voor de apparatuur, Eye-Lite voor de verlichting, TSF voor de camera’s en Manneken-Pix (Elsene) voor de postproductie van het beeld, Boxon (Elsene) voor de postproductie van het geluid, Benuts Brussels (Etterbeek) voor de VFX en Studio Babel (Anderlecht) voor de vertalingen en ondertiteling.

L’étoile filante

Deze langspeelfilm wordt samen met Moteur S’il Vous Plait (Frankrijk) geproducet door Courage mon amour films (Anderlecht). De regie en het script zijn van de hand van Fiona Gordon en Dominique Abel. Beide regisseurs van komische films regisseerden al 4 langspeelfilms met lovende kritieken, zoals “Rumba” en “Paris pieds nus”. Ze zijn tegelijkertijd auteurs, scenarioschrijvers, regisseurs, vertolkers en producenten van hun eigen projecten. Het cafeetje L’Étoile filante ligt verscholen in het oude centrum van Brussel. De eigenares is Kayoko, een bazin met een terughoudende uitstraling maar een driftig temperament. Haar partner Boris is een onopvallende barman met een turbulent verleden als activist. Het dagelijkse leven in L’Étoile filante wordt op zijn kop gezet wanneer Georges, die in 1986 het slachtoffer werd van een aanslag, hier de dader terugvindt: Boris. Georges valt gewapend en op wraak belust het café binnen, maar wordt gestuit in zijn opzet wanneer plotseling hun trouwe werknemer Tim komt opdagen, een ex-militair en de portier van het café.

De volledige voorbereiding van het project en een deel van de opnames gebeuren in Brussel, in de openlucht (17 van de 44 draaidagen in Brussel). De postproductie zal gedurende 100 van de 142 geplande dagen plaatsvinden in de Belgische hoofdstad. Bij de aangekondigde dienstverleners staan namen als Alea Jacta (Sint-Gillis) voor de postproductie van het geluid, L’Equipe (Evere) voor het labo, Benuts Brussels (Etterbeek) voor de aftiteling en SFX en TSF (Schaarbeek) voor de camera’s en verlichting. De cast bestaat uit Fiona Gordon en Dominique Abel, de twee scenarioschrijvers en regisseurs, maar ook Bruce Ellison (Panique au village, Kill Me; Please), Kaori Ito (Le bruit des gens autour), Philippe Martz (Paris pieds nus, Rumba) en Bruno Romy (Le bar des amants, Rumba). Aan het project werken in totaal 6 Brusselse technici mee.

Le syndrome des amours passées

Deze langspeelfilm geproducet door Helicotronc (Sint-Gillis) en Tripode Productions (Frankrijk) wordt geschreven en geregisseerd door Raphaël Balboni en Ann Sirot (Brussel). Dit duo regisseerde ook al kortfilms zoals “Des choses en Commun”, die deel uitmaakt van “La Belge Collection Vol. 1”, en de langspeelfilm “Une vie démente”, die lovende kritieken kreeg (12 nominaties en 7 keer een Magritte 2022). Beide projecten kregen de steun van screen.brussels.

Rémy en Sandra kampen met het "Syndroom van de Verloren Liefde" en slagen er daardoor niet in om kinderen te krijgen. Genezen kan maar op één manier: ze moeten met al hun exen naar bed. De 35 draaidagen spelen zich af in Anderlecht en ook 125 dagen postproductie zullen plaatsvinden in de hoofdstad. De cast bestaat uit Lazare Gousseau (Premières solitudes, Les hautes herbes), Lucie Debay (Une vie démente, Nos batailles), Vincent Lecuyer (JCVD, Bienvenue à Marly-Gomont, Je me tue à le dire, Pandore), Hervé Piron, Ninon Borsei en Marie Lecomte. Tal van Brusselse technici verlenen hun medewerking. Eye-Lite (Schaarbeek) zorgt voor de camera’s en verlichting, terwijl KGS (Schaarbeek) de apparatuur voorziet. In totaal zullen 10 technici, onder wie 3 heads of department, een bijdrage leveren aan dit project.

Les tortues

Langspeelfilm geproducet door Artémis Productions (Schaarbeek) in een coproductie met Christal Films Productions (Quebec) en W2 (USA). Het project wordt geregisseerd en geschreven door David Lambert. De Brusselaar brengt hiermee zijn 4de langspeelfilm, na “Troisième noce” die eveneens de steun kreeg van sceen.brussels. Thom en Henri zijn al 35 jaar een koppel en 15 jaar getrouwd. Ze wonen in een huis in de Marollen, een Brusselse volkswijk aan de voet van het justitiepaleis. De dag dat Henri op pensioen gaat bij de politie, ontdekt brocanteur Thom een kant van Henri die hij nog niet kende. Hun relatie wankelt. De opnames zullen volledig plaatsvinden in Brussel (25 van de 25 dagen). Brussel krijgt een volwaardige hoofdrol die plekken zoals het Justitiepaleis en het Vossenplein in de spotlights zet. Bij de cast zien we namen als Olivier Gourmet (Rosetta, Le parfum de la dame en noir, Le mystère de la chambre jaune), Dave Johns (Moi, Daniel Blake), Vanessa Van Durme, Brigitte Poupart en Ikram Aoulad (De collega’s 2.0). Het project mag rekenen op de medewerking van erkende dienstverleners voor post-productie en verhuur van apparatuur, alsmede op zo’n 37 Brusselse technici, onder wie alle heads of department.

2 animatieprojecten

Sirocco et le royaume des courants d’air

Animatiefilm geproducet door Take Five (Sint-Gillis), geregisseerd door Benoît Chieux (Brussel) en Sacrebleu Productions (Parijs),en geschreven door Benoît Chieux en Alain Gagnol. Juliette en Carmen, twee dappere zussen van 4 en 8 jaar, worden toevallig naar het rijk van de wind gekatapulteerd. Die fantastische wereld ontsproot aan de rijke verbeelding van hun buurvrouw en schrijfster Agnès. Al van bij de start is hun avontuur een fiasco. De meisjes komen aan als katten, maar belanden al snel in de gevangenis door smaad. Het ene zusje wordt veroordeeld tot een leven als huisdier en het andere wordt uitgehuwelijkt aan de zoon van de burgemeester.. Een groot gedeelte van de animatie wordt dankzij de kweekvijver van Brussels talent door studio Squarefish uitgevoerd, waardoor de Brussels Animation Valley nog beter op de Europese kaart wordt verankerd. Dit komt overeen met 198 productiedagen en 110 postproductiedagen. Boxon (Elsene) staat in voor de postproductie van het geluid en Manneken-Pix (Elsene) voor die van het beeld. Brusselse acteurs geven hun stem aan twee bijrollen: Pierre Lognay en Eric de Staercke (Le huitième jour, Les visiteurs : la révolution).

In the Labyrinth of Lies

Animatieserie geproducet door Belga Productions (Eigenbrakel) in een coproductie met Motionworks (Duitsland), geregisseerd door Thereza Strozyk en geschreven door Paul Markurt en Andreas Völlinger. Thereza Strozyk regisseerde al series en kortfilms in Duitsland. Dit project is gebaseerd op een kinderboek dat een groot succes was in Duitsland. In 1985 woont Paul in Oost-Berlijn, de hoofdstad van de DDR. Hij verblijft bij zijn grootmoeder Liese. Twee jaar geleden hadden zijn ouders geprobeerd om samen met hem te vluchten naar het Westen. De ouders werden opgepakt en gevangengenomen en Paul werd naar een kindertehuis gestuurd. Zijn grootmoeder redde hem uit het tehuis en sindsdien woont hij bij haar. Voor deze animatieserie zal 245 van de 380 dagen bij Studio Souza (Koekelberg) worden gewerkt aan de productie en ook de volledige postproductie zal daar gebeuren. Motionworks werkte al in coproductie met Walking the Dog aan “Richard The Stock 2”. Dame Blanche (Etterbeek) zal instaan voor de postproductie van het beeld en geluid. Aan dit project zullen een vijftiental technici meewerken, onder wie 14 animatiespecialisten.

3 documentaires

Cette nuit-là

Documentaire geproducet door Thank You & Good Night productions (Elsene) in een coproductie met Iota Production (Terhulpen), geregisseerd en geschreven door Safia Kessas (Brussel).

Kenza Isnasi vertelt over de racistische moord op haar ouders op 7 mei 2002 in Schaarbeek. De documentaire brengt het relaas van feiten die de geschiedenis van de Marokkaanse immigratie in België tekenden, tegen de achtergrond van nieuwe gebeurtenissen, en stelt de collectieve verantwoordelijkheden aan de kaak. De getuigen vertellen alle details over de feiten.

De opnames en postproductie zullen volledig in de hoofdstad plaatsvinden. Het technische team bestaat uit 9 technici, onder wie 7 vrouwen. Het project kan rekenen op dienstverleners zoals Audiosense (Evere), Boxon (Elsene) en ADN (Schaarbeek).

Les miennes

Documentaire geproducet door Michigan Film in een coproductie met Visualantics Productions (Brussel) en Pivonka production (Frankrijk) en geregisseerd door Samira El Mouzghibati (Brussel). Na haar rol als chef-monteur bij verschillende documentaires en haar opleiding aan het INSAS regisseert ze nu haar eerste langspeelfilm over haar eigen familie. Waarom was ik er zo kapot van toen ik ontdekte dat ik een meisje zou krijgen?
In 1966 trouwden mijn ouders in een dorp in de Rif, maar ze hadden elkaar nog nooit gezien. Twee jaar later kwamen ze in Brussel wonen. In 1990 werd hun oudste dochter Fatiha op 17-jarige leeftijd uitgehuwelijkt aan haar neef. Ook haar vier zussen groeiden op en trouwden op hun beurt, maar gaven allemaal een eigen invulling aan hun huwelijk: liefdevolle huwelijken, kortstondig of voor altijd, burgerlijk of religieus, traditioneel of overgoten met cocktails.

De productie zal haar camera’s dus 8 dagen lang opstellen in Brussel en ook de volledige postproductie zal zich hier afspelen. Het technische team telt 8 medewerkers, onder wie één vrouwelijke chef-monteur, één specialiste voor de kleurcorrectie en één vrouwelijke geluidstechnicus. Bij de dienstverleners vermelden we vooral A Sound (Schaarbeek) voor de geluidsmontage en het mixen, Sonhouse (Koekelberg) voor de geluidsbewerking, Stempel (Anderlecht) voor de beeldmontage, Eye-Lite (Schaarbeek) voor de verlichting en Cobalt films (Brussel) voor de nabewerking en aftiteling.

Vizorek raconte Goethals

Documentaire geproducet door Switch on Prod (Ukkel), geregisseerd door Hugues Jossa (Brussel) en geschreven door Philippe Henry (Brussel). Hugues Jossa is bekend van de regie van tv-programma’s zoals “Un dîner presque parfait", "L’amour est dans le pré" en "Expédition Pairi Daiza". Ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van de geboorte van Raymond Goethals op 7 oktober 1921 in Vorst en kort voor de aftrap van het Wereldkampioenschap blikt de bekende Brusselaar Alex Vizorek terug op de waanzinnige carrière van de meester-tacticus die hij zo bewonderde. De opnames in Brussel worden gespreid over 10 dagen en hier zal ook 19 dagen aan de postproductie worden gewerkt. Er wordt een beroep gedaan op 9 technici. Bij de dienstverleners staan namen zoals Okiswitch (Neder-Over-Heembeek) en RGB audio (Schaarbeek) voor de geluidsapparatuur.

1 collectie kortfilms

La Belge collection Vol. 2

Het project wordt geproducet door Angie (Schaarbeek) in een coproductie met Brussels Ciné Studio ASBL (Schaarbeek) en de regie wordt verzorgd door 6 regisseurs (m/v): Guillaume Kerbusch, Laura Petrone, Fred De Loof, Anne-Lise Morin (Brussel), Jessica Woodworth (Vlaanderen) en Bouli Lanners (Wallonië). Het script van de kortfilms is van de hand van de Brusselaars Fred De Loof, Guillaume Kerbusch, Laura Petrone, Thomas Gunzig, Astrid Jansens, Anne-Lise Morin, samen met Jessica Woodworth (Vlaanderen) en Bouli Lanners (Wallonië). Na het grote succes van de eerste editie met de steun van screen.brussels keert “La Belge Collection” nu terug met een nieuwe reeks van 4 volledig Belgische kortfilms. Ze willen 16 kersverse, jonge Belgische acteurs en actrices boordevol talent promoten bij het grote publiek en de professionals in ons land en daarbuiten. Bouli Lanners (Eldorado, Les géants, Nobody has to know), Jessica Woodworth (La cinquième saison, King of the Belgians), Fred De Loof (Totem, de serie Baraki) en Anne-Lise Morin (“Ce qui demeure”, en coscenariste van “Les intranquilles” van Joachim Lafosse) regisseren de 4 delen van de kortfilm, terwijl Laura Petrone (Baraki, L’Opera) en Guillaume Kerbusch (La trêve, Les rivières pourpres) zorgen voor de rode draad. Peter van dit tweede deel is de acteur Marc Zinga, die in 2015 de Magritte voor Beste Mannelijke Belofte in ontvangst mocht nemen. De opnames en postproductie zullen volledig in Brussel plaatsvinden.

Voor het project zal een beroep worden gedaan op 2 voltijdse technici en op de expertise van dienstverleners zoals Alea Jacta (Sint-Gillis) voor de geluidsmontage en het mixen, Eye-Lite (Schaarbeek) voor de camera’s en verlichting, KGS (Schaarbeek) voor de apparatuur, ADN (Schaarbeek) voor de kleurcorrectie en l’Equipe (Evere) voor de nasynchronisatie en montage.

Bijna de helft vrouwelijke regisseurs

Onder de 20 personen die de regie verzorgen, tellen we 9 vrouwen, dus 45%: Safia Kessas (Cette nuit-là), Theresa Strozyk (In The Labyrinth Of Lies), Laura Pétrone, Anne-Lise Morin en Jessica Woodworth (La belge collection), Binesva Berivan (La vierge à l’enfant), Samira El Mouzghibati (Les miennes), Ann Sirot (Le syndrôme des amours passés) en Fiona Gordon (L’étoile filante).

Voornamelijk Brusselse projecten …

Bijna alle projecten (behalve In the Labyrinth of Lies) zijn afkomstig van productiehuizen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

… en voornamelijk Belgische projecten

Alle projecten, met uitzondering van de 2 animatieprojecten – dus 11/13 – worden geschreven, geregisseerd en voornamelijk gefinancierd in België.

Opbrengst voor de Brusselse audiovisuele keten

Door een bedrag van 1,143 miljoen euro te investeren in de inhoud van de audiovisuele projecten helpt screen.brussels mee om een heleboel Brusselse talenten werk te geven en bestellingen te creëren voor gespecialiseerde bedrijven. Dat betekent een return van bijna 8,7 miljoen euro in de economie van het gewest, dus 7,6 euro per geïnvesteerde euro.