Nederlands
Elke Derde Donderdag is het verhaal van Cathy, een huisvrouw met twee kinderen bij wie borstkanker is vastgesteld. Het is geen verhaal over de ziekte, noch over de pijn die verlies van een dierbare met zich brengt.
Nee, Elke Derde Donderdag is het grappige, poëtische en aandoenlijke verslag van de pogingen van Cathy om haar familie te organiseren na haar dood. Cathy twijfelt er niet aan dat ze doodgaat als ze haar diagnose krijgt, haar moeder ging haar voor op dat pad.
Zes maanden heeft mama het volgehouden, ook al spraken de dokters van minstens een jaar. Cathy heeft toen als 14-jarige haar vader en zus opgevangen en gaat er nu voor zorgen dat het scenario zich niet herhaalt, ze gaat een vrouw zoeken voor haar man, een moeder voor haar kinderen. Op voorhand. Ze weet zelfs wie: haar zus Vicky die niets heeft moeten doen na de dood van mama, buiten achter de jongens zitten.
Het verhaal wordt verteld op het ritme van de sessies van de zelfhulpgroep waar Cathy door haar dokter naartoe gestuurd werd en die elke derde donderdag van de maand samenkomt. De praatgroep wordt geleid door Els, die geen enkele ervaring heeft op dat gebied, maar in haar midlife eindelijk iets positiefs wil doen met haar diploma psychologie. Misschien wil ze vooral een praatgroep leiden om indruk te maken op haar man, de oncoloog die van haar aan het scheiden is.
De leden van de praatgroep zouden een goede inspiratie kunnen zijn om Cathy te helpen haar controlebehoefte los te laten en haar laatste momenten zinvol te beleven. Maar elk van de leden zit met een op het eerste zicht dringender probleem dan de ziekte die hen bindt. Het ritme van de sessies is tevens het ritme van de levens van haar leden, het loslaten van illusies en het heruitvinden van zichzelf in het zicht van het onvermijdelijke.
Als rode draad zien we de pogingen van de 8-jarige Gillan om Cathy, zijn mama te redden zonder toe te geven dat hij weet dat ze ziek is. Een mooi schimmenspel van een kind dat zijn onschuld kost wat kost probeert hoog te houden voor zijn stervende moeder.
Elke Derde Donderdag is een verhaal om te wenen, hard te wenen zelfs, maar ook om te lachen, ja, hard te lachen. Klonk het niet zo pretentieus, ik zou zeggen dat Elke Derde Donderdag het verhaal van het leven zelf is.
